maandag 7 december 2015

Life is what happens to you ...

Jullie kennen hem vast allemaal wel, de uitspraak van wijlen John Lennon: 'life is what happens to you while you are busy making other plans'. Zelfde John Lennon staat met zijn Imagine op de 1e plaats van de Top 2000 aller tijden http://www.nu.nl/muziek/4173361/imagine-van-john-lennon-eerste-plaats-in-top-2000.html na de aanslagen in Parijs speelde een onbekende man het nummer op een piano bij het Bataclan waar eerder een bloedbad plaatsvond. De decembermaand is traditioneel de maand van de overdenkingen. Wat is er allemaal gebeurd, soms gekoppeld aan waarom en waartoe. De komende weken / dagen zullen de jaaroverzichten van Top 2000 tot overzicht overleden (meer of minder) beroemde mensen de revue passeren.

Ik kijk vandaag ook terug. En wel naar mijn eerste publicatie op dit blog, die was in oktober 2013. Mijn blog had ik 'op onderzoek' gedoopt, ik was druk doende tot een voorstel te komen voor een promotie onderzoek. Het traject daartoe was ik net ingeslagen en uiteindelijk ben ik aangenomen bij de Universiteit. Wat was ik blij. Eindelijk kon ik een droom die ik al had vanaf de tijd dat ik bij het HBO was gaan werken, sterker nog, een van de redenen was dat ik bij het HBO was gaan werken, gaan verwezenlijken. Want al in 2000/2001 werd bij de diverse HBO instellingen gesteld dat het zeer waardevol was als docenten wilden promoveren en werd er, op papier althans, van alles aan gedaan dat mogelijk te maken.

Wat was het vervolgens een deceptie dat ik door burnout verschijnselen het jaar erop moest afhaken. Het bleek onmogelijk werken als docent en promoveren te combineren. Met de wijsheid van nu denk ik dat het werken aan het onderzoeksvoorstel het laatste zetje was om over mijn laatste grens heen te gaan. Ik ging in een overdrive om alles tegelijk te doen en dat resulteerde, na achteraf gezien, jarenlang op het randje te hebben gebalanceerd, in een hele fikse burnout.

Studiejaar 2015-2016 wilde ik weer starten na ruim 1.5 jaar uit het reguliere onderwijs te zijn geweest. Ik had ondertussen wel weer gewerkt, als zzp'er, lekker lesgeven en ontwikkelen op HBO/Universitair niveau, dat ging prima. Zelfs uitstekende resultaten behaald.  Had prive een heel flink aankooptraject begeleid van ons nieuwe huis. Ook dat ging prima. Ik dacht dat ik het allemaal wel weer aankon. Niets bleek minder waar.  Na een paar weken slechts 16 uur per week te werken in het reguliere onderwijs kwam alles waar ik zo van onderuit was gegaan als een boemerang weer terug. Ik had tijdens mijn burnout fase geleerd te voelen wat spanning gaf en daar vervolgens naar te luisteren.  Na 16 jaar meer en minder deel te hebben genomen in het reguliere HBO onderwijs is het klaar, over en uit.

Wat een opluchting.

Life is what happens to you while you are busy making other plans...

En het promoveren? Het sluimert nog steeds. Het broeit wat. Het smeult... Alleen of het promoveren gaat heten of iets met mijn generatiegenoten en 'Life happens to you while you are busy making other plans' ... ik weet het nog niet. Ik laat het even gebeuren.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten