De afgelopen twee weken hebben we ons in ons gezin gebogen over 'mijn' werkplek. Al sinds zo lang ik kan heugen werk ik feitelijk overal (niet te verwarren met altijd). Auto, bankje in het park, in een of andere kantoorruimte, toen zoonlief nog klein was langs de zandbak, bij zwemlessen enz., uiteraard thuis hangend op de bank, zittend aan de grote tafel, in tijden van deadlines zelf in bed.
Maar goed.... met het oog op een minstens 4 a 5 jaar durend traject wat zich grotendeels thuis zal afspelen, mijn PhD project, leek het man- en zoonlief beter als ik eindelijk eens een echte werkplek zou krijgen, waar ik dan ook daadwerkelijk dien plaats te nemen.
Ik heb namelijk al verschillende werkplekken, zelfs complete studeerkamer gehad. Echter, ik ga er nooit zitten. Ik vind het niet 'gezellig', zo alleen op zo'n werkplek. Zeker niet als man- en zoonlief thuis zijn. Dan zit ik er graag bij, laptop, schrijfblok of artikel op schoot, immer multitaskend (wil er nog iemand koffie, hoe laat moeten we bij de sportclub zijn, is er nog huiswerk, wanneer komt het bezoek etc).
Ik kwam er niet uit. Dus gingen we het omdraaien. Waar wil je niet werken. En dan kom je op afbakening van je werk. Maar dat is pas echt lastig! Zeker als je al zo lang overal en nergens werkt.
Het lijkt niet aan een ruimte verbonden te zijn. Maar meer aan situaties. Ik wil niet werken als onze zoon thuiskomt van school. Of bijv als er visite is. En eigenlijk niet als manlief en ik 's avonds samen bankhangen. Toch sluipt het erin. En dan met name mogelijk gemaakt door ICT. Kijkend naar Top Gear met laptop op schoot ondertussen door een concept scriptie heenscrollen. Onder Pauw en Witteman checken of de cijfers zijn ingevoerd. Nog even die mail langslopen. Ondertussen langs Facebook of wat andere sociale media om te kijken wat onze vrienden- en kennissenkring allemaal uitspookt. En dan weer terug naar dat voorstel waar je mee bezig bent...
Het is iedereen wel bekend maar soms is het wel handig om er weer eens even bij stil te staan. Hoe veel doe je eigenlijk gedurende de week aan je werk? Hoe verdeel je je werk, wanneer zeg je gewoon 'ho' en stop je ermee is dat gebaseerd op gevoel of op uren? Waarin zit het gevoel, waarin de uren? Zit je wel binnen je afspraken (met jezelf, je werkgever, je partner...) te werken of gaat het er doordat je er altijd mee bezig bent continue overheen? Naast een APK keuring voor je auto een functioneringsgesprek en een regelmatige gezondheidscheck door deze of gene overheidsinstantie, zou je eigenlijk regelmatig een werkplek-check moeten houden. Is het nog in verhouding? En wat is de verhouding die bij jou past?
Werkplek - werkplaats - werkruimte - werk - prive - gezin - sociaal. Het blijft een proces.
Ondertussen is er een werkruimte ingericht en 'laptopverbod' tijdens sociale momenten ingesteld. Nu nog de handhaving. Zijn wij Nederlanders zo goed in .... maar niet heus ;-)
