De reiger en de gans

Het was een veelbelovend jaar. Mooi getal, 2014. Allemaal even een twintig en een viertien. Jong, nieuw, vers. Met mooie evenementen als de Olympische Spelen, het WK hockey en voetbal. Mooie momenten als onze zoon die naar het voortgezet onderwijs ging, mijn man die een prachtig project kreeg op zijn werk, ikzelf aan de slag met mijn onderzoek. Natuurlijk de verjaardagen, het samen dingen ondernemen, de vakanties ...
Een jaar van kansen. Kansen in mijn sport, lange afstand paardrijden, waar we met een nieuwe pony begonnen en zomaar meedraaiden in de top van Nederland. Kansen toen ik september begon aan mijn sabbatical, een jaar geen verplichtingen alleen wat ik mezelf vraag. Kansen doordat er tijd kwam voor nadenken over wat je nu werkelijk bezighoudt, wat je nu werkelijk interessant vindt en waar je de 'andere helft' van je leven aan wilt wijden.
Ik begon weer met tekenen, iets wat ik jaren niet had gedaan, had er nooit meer aan gedacht en al helemaal geen tijd... Het was/is heerlijk om te doen en leidde uiteindelijk tot een nieuw initiatief, www.buitenenzijn.nl weet niet waar het heen gaat, maar ik heb ook geleerd dat dat er even niet toe doet, het is nu, geniet ervan, laat het gebeuren . Ik wandel, maak foto's, maak er soms tekeningen van of objecten. Die post ik soms wel, soms niet op facebook www.facebook.com/buitenenzijn.nl  . Het mooiste commentaar wat ik kreeg kwam net binnen, op een foto van een reiger en een gans, die ik gisteren spotte waar ik regelmatig wandel, "een mooi en ontroerend tafereel" schreef een volger die ik niet persoonlijk ken. Maar haar woorden geven mij motivatie om te blijven kijken en delen wat ik zie, en dat is mooi.
Maar je voelt het waarschijnlijk al aankomen, want je weet wat voor jaar 2014 is geweest. Het kon niet zo mooi zijn als het leek. Zo veelbelovend, zo kansrijk, zo krachtig en zo puur. Was het maar zo'n feestje zei een goede vriendin van me ooit...
Was het maar zo'n feestje ... dat jaar 2014.
Om ons heen staat de wereld op zijn kop, om ons heen gebeurt zoveel dat het nauwelijks te bevatten is. Mensen die elkaar afmaken in naam van de islam, een prachtig geloof met prachtige waarden, wordt besmeurd en verbeurd voor macht en overheersing. Afschuwelijke beelden met een enorme impact. Vliegtuigen die uit de lucht worden geschoten, massale executies ... Onze zoon zit op een overwegend Turkse HAVO/VWO, hoe mensenlievend en  niet-oordelend ik ook ben opgegroeid en hoe mijn waarden ook zijn, het houdt me bezig wat deze waanzin op micro niveau gaat betekenen ...
Zoveel vluchtelingen zoveel ontheemden, zoveel haat, ellende, moeilijkheden en verdriet. Een hele generatie staat in het teken van extreem geweld en 'de weg kwijt zijn'...
Een ziekte wat pas als echt probleem wordt gezien zodra een slachtoffer valt in Amerika of Europa, een ziekte waarvoor medicijnen ontwikkeld kunnen worden en beschikbaar gesteld maar blijkbaar was het niet interessant genoeg voordat het de oceanen overstak en er voor betaald kon worden.
Die reiger en die gans, twee totaal verschillende vogels, maar wel vogels, ze stonden daar zo bij de zonsopkomst, naast elkaar, in alle ruimte die ze hadden, stonden ze naast elkaar. Kon het maar altijd en overal zo zijn.

Op zijn Topgears' gezegd, on that bomshell I wish you all .....  overal en altijd een heel goed 2015, vol kansen, mogelijkheden, met mooie momenten, ontroering, veiligheid, gezondheid en liefde. Ik hoop jullie volgend jaar allemaal weer te ontmoeten, dank jullie wel voor jullie aandacht, liefs, Maaike

En maar zoeken ....

Zoek jezelf moeders, vind jezelf, zoek en wees alleen jezelf .... daar moet ik de laatste weken toch regelmatig aan denken. Bij het zoeken naar de tekst, bleek dat het ging om 'broeders', en wat toch een meesterlijke en blijkbaar nog steeds actuele tekst van het Simplisties (let op de spelling) Verbond...
Ik zet hem hier gewoon even neer. Waarom ik nu eigenlijk mijn hele leven heb gedacht dat ze 'moeders' zongen ipv 'broeders'?

Zoek jezelf ...

Allemaal op weg naar niets, doen we zus of zomaar iets
Soms net echt, maar meestal kitsch, want wie speelt er nog zichzelf
Weet je nog wanneer dat was, toen je nog geen ander was
Niet in harnas achter glas, maar je eigenlijke zelf

Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf

Dikkerdoenerij genoeg, op kantoor en in de kroeg
Als je nou 'ns geen masker droeg, zou je dat niet beter staan
Wat moet je met die Januskop, daar schiet niemand iets mee op
't Is een kwestie van een knop, die moet enkel even om

Zoek jezelf zusters, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf

De man die op z'n tenen loopt en alleen zichzelf verkoopt
En nooit iets in z'n oren knoopt, die gaat nog eens lelijk dood
En met make-up van oor tot oor stelt z'n vrouw een ander voor
En hebben ze nog steeds niet door dat een glimlach beter staat

Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf
Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf
Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelfUit: De eerste langspeelplaat van het Simplisties Verbond.
© Amsterdam 1975