Waar een mens al niet gelukkig van kan worden :-) Vanochtend getooid in passende en zeer bewust gekozen outfit (representatief, niet te zakelijk tegelijkertijd wil ik toch enige autoriteit en kennis uitstralen...) in auto gestapt richting Nijmegen. Heerlijk zo'n rustige snelweg en een Alfa 147 met 140pk. Even genieten van Evers op 538 en een soort gevoel van vrijheid.
Wat is Nijmegen toch een prachtige stad! En tegelijkertijd een oude stad.... de straat waar ik moet zijn ligt natuurlijk middenin een of andere bouwplaats die simpelweg per auto onbereikbaar blijkt te zijn. Ben blij dat ik op tijd ben vertrokken. Mijn mobieltje wijst me gelukkig toch zodanig de weg dat ik uiteindelijk precies 5 minuten voor het tijdstip van de afspraak arriveer. Check op uiterlijk en adem in-adem uit, daar gaan we dan...
Dr Roel Schouteten is mijn gesprekspartner. Universitair docent in de leerstoelgroep Strategisch HRM. Hij heeft mijn stuk goed gelezen, we discussiëren wat over diverse theorieën, praktijken en aannames. Heerlijk om gerichte feedback te krijgen met tips over hoe ik mijn stuk nog meer wetenschappelijk kan maken (ben natuurlijk wel HBO-praktijkonderzoek-adept ;-). Daarbij ook opmerking dat het een goed stuk is met genoeg aanknopingspunten voor verdere verdieping richting een goed proposal.
Gewapend met een boek (HRM, het nuttigheidsdenken voorbij? Een Liber Amicorum voor Willem de Nijs) met daarin een bloemlezing aan inzichten over het huidige denken over de mens in de organisatie vanuit of een management- of een medewerkersperspectief verlaat ik het pand, op naar de volgende ronde! Op 25 november lever ik een aangepaste nieuwe versie in van mijn stuk ... begin er nu toch wel vertrouwen in te krijgen dat we volgens mij volgend jaar echt 'echt' gaan beginnen!
donderdag 31 oktober 2013
zondag 27 oktober 2013
Het is gelukt ...
Na flink wat denken, schrijven, schrappen, gesprekken en vervolgens weer denken ligt er volgens mij een goed stuk. Ben er best trots op!
Samenvattend komt het op het volgende neer.
Aan de ene kant wil de Nederlandse overheid en ook de Nederlandse maatschappij dat mensen tot hun 65 en liever zelfs nog langer doorwerken. Uit onderzoek blijkt dat werkgevers totaal niet zitten te wachten op werknemers van middelbare leeftijd. Sterker nog, als je 45+ bent en je raakt je baan kwijt heb je echt een probleem.... Aan de andere kant willen heel veel mensen van 45 jaar en ouder helemaal niet persé doorwerken tot hun 65e. Daarnaast denken ze dat het vaak niet eens mogelijk is. Wat natuurlijk niet vreemd is als je ziet wat er op de huidige arbeidsmarkt gebeurt: massa's 45 plussers desperately looking for a job... (om precies te zijn ruim 235.000 mensen in oktober 2013, waarvan volgens de huidige statistieken 30% er minimaal 2 jaar over zal doen een andere baan te vinden!).
Al met al, volgens mij, een enorm verlies aan menselijk kapitaal, persoonlijke drama's en economisch gezien een enorme kostenpost. Ik heb dit vraagstuk gecombineerd met een model van human capital management (Fitz-enz, 2010). Dit model beschrijft de opbrengst van human capital management als het resultaat van competence x engagement x organizational opportunity. Doel van het onderzoek is uiteindelijk te komen tot een model waarbij je de juiste vorm van organizational opportunity kunt afleiden van (een vorm van) competence en (een vorm van) engagement. Dit zou zowel op individueel als organisatie-niveau moeten kunnen.
Althans, dat denk ik :-)
Leuk vond ik dat dit weekend een commerciële bijlage van het NRC in de bus viel, waarin drie mensen van 45 jaar en ouder vertellen over hun stap richting een andere invulling van hun 'werkzame bestaan'. Leuk ook dat in een recente vacature bij een hogeschool een lector bijzondere arbeidsverhoudingen werd gevraagd, die onderzoek zou moeten doen naar veranderende werkomgevingen of iets dergelijks... Oftewel: het houdt meer mensen bezig dan alleen mezelf.
Donderdag gesprek.... **spannend**!
Samenvattend komt het op het volgende neer.
Aan de ene kant wil de Nederlandse overheid en ook de Nederlandse maatschappij dat mensen tot hun 65 en liever zelfs nog langer doorwerken. Uit onderzoek blijkt dat werkgevers totaal niet zitten te wachten op werknemers van middelbare leeftijd. Sterker nog, als je 45+ bent en je raakt je baan kwijt heb je echt een probleem.... Aan de andere kant willen heel veel mensen van 45 jaar en ouder helemaal niet persé doorwerken tot hun 65e. Daarnaast denken ze dat het vaak niet eens mogelijk is. Wat natuurlijk niet vreemd is als je ziet wat er op de huidige arbeidsmarkt gebeurt: massa's 45 plussers desperately looking for a job... (om precies te zijn ruim 235.000 mensen in oktober 2013, waarvan volgens de huidige statistieken 30% er minimaal 2 jaar over zal doen een andere baan te vinden!).
Al met al, volgens mij, een enorm verlies aan menselijk kapitaal, persoonlijke drama's en economisch gezien een enorme kostenpost. Ik heb dit vraagstuk gecombineerd met een model van human capital management (Fitz-enz, 2010). Dit model beschrijft de opbrengst van human capital management als het resultaat van competence x engagement x organizational opportunity. Doel van het onderzoek is uiteindelijk te komen tot een model waarbij je de juiste vorm van organizational opportunity kunt afleiden van (een vorm van) competence en (een vorm van) engagement. Dit zou zowel op individueel als organisatie-niveau moeten kunnen.
Althans, dat denk ik :-)
Leuk vond ik dat dit weekend een commerciële bijlage van het NRC in de bus viel, waarin drie mensen van 45 jaar en ouder vertellen over hun stap richting een andere invulling van hun 'werkzame bestaan'. Leuk ook dat in een recente vacature bij een hogeschool een lector bijzondere arbeidsverhoudingen werd gevraagd, die onderzoek zou moeten doen naar veranderende werkomgevingen of iets dergelijks... Oftewel: het houdt meer mensen bezig dan alleen mezelf.
Donderdag gesprek.... **spannend**!
woensdag 23 oktober 2013
Iets over studiebelasting en schrijven ...
Bij het ontwikkelen van ons lesmateriaal / onderwijs dienen we rekening te houden met het aantal EC's (European Credits) dat voor een bepaalde module staat. Eén EC betekent ongeveer 28 studiebelastinguren. In het berekenen van die studiebelastinguren consumeert het aantal pagina's dat een student moet produceren voor een werkstuk, portfolio, beroepsproduct altijd een flinke hap uit de beschikbare uren. En altijd weer denk ik dan, ach dat zal toch wel meevallen. Een of twee pagina's meer of minder produceren, zo'n probleem moet dat toch niet zijn...
Nu ik zelf in de productiefase zit van mijn 'outline', merk ik hoe lastig het kan zijn om ook maar een A4 te produceren! Het resultaat van een paar uur zoeken, samenvatten, nadenken, schrappen, vertalen en bijstellen is nu dus een 'stunning' 2 A4tjes ... wow!
En we zijn er nog lang niet ...
Nu ik zelf in de productiefase zit van mijn 'outline', merk ik hoe lastig het kan zijn om ook maar een A4 te produceren! Het resultaat van een paar uur zoeken, samenvatten, nadenken, schrappen, vertalen en bijstellen is nu dus een 'stunning' 2 A4tjes ... wow!
En we zijn er nog lang niet ...
maandag 21 oktober 2013
De eerste stappen zijn gezet!
Zo ongeveer een jaar na mijn afstuderen (Learning Sciences oftewel Onderwijswetenschappen, Open Universiteit, maart 2010, ik gebruik graag de Engelse term daar dat voor mijn gevoel veel beter beschrijft wat ik zoal heb geleerd) begon het weer te kriebelen. Zou ik de uitdaging aangaan .... zou ik gaan voor promotie? Onderzoek doen is zo inspirerend! Gedachtenspinsels over tijd, de energie, praktische zaken als hoe te combineren met werk en natuurlijk de financiën werkten vervolgens meer of minder stimulerend.
Tijd en energie kan ik grotendeels zelf managen en een Master opleiding vrijwel op eigen kracht afronden, wat ik heb gedaan bij de Open Universiteit geeft toch wel een indicatie voor mogelijk succes in een promotietraject. Als ik ergens écht voor ga, houdt weinig me tegen.
Helaas heb ik niet zomaar enkele tienduizenden Euro's beschikbaar om een aantal jaar fulltime te besteden aan een dergelijk traject (sponsoring is echter zeker mogelijk ;-) dus mocht u als lezer interesse hebben, let me know!). Als docent was het al langere tijd mogelijk een promotie-voucher aan te vragen, waarbij de hogeschool waaraan je verbonden bent bijdraagt in tijd en geld met betrekking tot het promotietraject, echter ik voldeed niet aan de voorwaarden. Die waren namelijk tot een jaar of drie geleden dat je fulltime of minstens 0.8 fte moest werken en een vaste aanstelling moest hebben. Dat eerste deed ik niet en die vaste aanstelling daar heb ik me nooit door laten leiden in mijn loopbaankeuzes.... Zo was er bij de Hogeschool Rotterdam absoluut een positief 'klimaat' ten aanzien van promovendi, echter gezien de eisen, kon ik in die trajecten helaas, helaas niet deelnemen. Tot mijn grote vreugde werd twee jaar geleden de eis van 0.8 fte gewijzigd ... en laat ik nu ook weer een vaste aanstelling hebben sinds een jaar, nu bij de Hogeschool Leiden.
Ik ben optimistisch van aard en ga er van uit dat als ik een goed onderzoeksvoorstel kan formuleren, eventuele ondersteuning door de Hogeschool, al dan niet via vouchers bespreekbaar is. Dus... ik had me afgelopen studiejaar (2012-2013) voorgenomen een onderzoeksvoorstel te formuleren, waar ik 'de boer mee op kon' met als doel als buiten-promovenda aan de slag te gaan.
Het jaar liep echter veel turbulenter dan gedacht, zowel privé als zakelijk. Nu, begin studiejaar 2013-2014 zijn er ideeën, uitgangspunten.... en het besef dat het geheel zelfstandig tot een goed onderzoeksvoorstel komen wellicht wat ambitieus is.... hoe nu verder? Toeval bestaat niet, twee weken terug hing er in de kitchenette van de Hogeschool een brief van de Radboud Universiteit Tilburg. In de brief stond informatie over een parttime promotietraject getiteld 'Responsible Organisation' . De onderzoeksthema's bleken te linken met mijn basis uitgangspunten (keywords: employer engagement, human capital management, human capital (return on) investment). Het programma voorziet het eerste jaar in een stevige opleiding met als eindproduct een goedgekeurd onderzoeksvoorstel. Gevolgd door drie jaar begeleiding en facilitering. Met andere woorden, precies wat ik zoek.
Het geheel start in februari 2014 .... het voortraject is nu gaande ... eerst telefonisch informatie ingewonnen, ik ben nog steeds enthousiast en gelukkig de faculteit ook, .... gesprek staat gepland voor donderdag de 31e, waar ik (in het Engels) een eerste opzet voor een (Engelstalig) onderzoeksvoorstel ga bespreken. Van de 100 aanmeldingen worden er slechts .... een stuk of 10 aangenomen... dus het wordt heel spannend.
In deze blog zal ik jullie informeren over het wel en wee van dit traject en wie weet, over het vervolg.
Tijd en energie kan ik grotendeels zelf managen en een Master opleiding vrijwel op eigen kracht afronden, wat ik heb gedaan bij de Open Universiteit geeft toch wel een indicatie voor mogelijk succes in een promotietraject. Als ik ergens écht voor ga, houdt weinig me tegen.
Helaas heb ik niet zomaar enkele tienduizenden Euro's beschikbaar om een aantal jaar fulltime te besteden aan een dergelijk traject (sponsoring is echter zeker mogelijk ;-) dus mocht u als lezer interesse hebben, let me know!). Als docent was het al langere tijd mogelijk een promotie-voucher aan te vragen, waarbij de hogeschool waaraan je verbonden bent bijdraagt in tijd en geld met betrekking tot het promotietraject, echter ik voldeed niet aan de voorwaarden. Die waren namelijk tot een jaar of drie geleden dat je fulltime of minstens 0.8 fte moest werken en een vaste aanstelling moest hebben. Dat eerste deed ik niet en die vaste aanstelling daar heb ik me nooit door laten leiden in mijn loopbaankeuzes.... Zo was er bij de Hogeschool Rotterdam absoluut een positief 'klimaat' ten aanzien van promovendi, echter gezien de eisen, kon ik in die trajecten helaas, helaas niet deelnemen. Tot mijn grote vreugde werd twee jaar geleden de eis van 0.8 fte gewijzigd ... en laat ik nu ook weer een vaste aanstelling hebben sinds een jaar, nu bij de Hogeschool Leiden.
Ik ben optimistisch van aard en ga er van uit dat als ik een goed onderzoeksvoorstel kan formuleren, eventuele ondersteuning door de Hogeschool, al dan niet via vouchers bespreekbaar is. Dus... ik had me afgelopen studiejaar (2012-2013) voorgenomen een onderzoeksvoorstel te formuleren, waar ik 'de boer mee op kon' met als doel als buiten-promovenda aan de slag te gaan.
Het jaar liep echter veel turbulenter dan gedacht, zowel privé als zakelijk. Nu, begin studiejaar 2013-2014 zijn er ideeën, uitgangspunten.... en het besef dat het geheel zelfstandig tot een goed onderzoeksvoorstel komen wellicht wat ambitieus is.... hoe nu verder? Toeval bestaat niet, twee weken terug hing er in de kitchenette van de Hogeschool een brief van de Radboud Universiteit Tilburg. In de brief stond informatie over een parttime promotietraject getiteld 'Responsible Organisation' . De onderzoeksthema's bleken te linken met mijn basis uitgangspunten (keywords: employer engagement, human capital management, human capital (return on) investment). Het programma voorziet het eerste jaar in een stevige opleiding met als eindproduct een goedgekeurd onderzoeksvoorstel. Gevolgd door drie jaar begeleiding en facilitering. Met andere woorden, precies wat ik zoek.
Het geheel start in februari 2014 .... het voortraject is nu gaande ... eerst telefonisch informatie ingewonnen, ik ben nog steeds enthousiast en gelukkig de faculteit ook, .... gesprek staat gepland voor donderdag de 31e, waar ik (in het Engels) een eerste opzet voor een (Engelstalig) onderzoeksvoorstel ga bespreken. Van de 100 aanmeldingen worden er slechts .... een stuk of 10 aangenomen... dus het wordt heel spannend.
In deze blog zal ik jullie informeren over het wel en wee van dit traject en wie weet, over het vervolg.
Abonneren op:
Posts (Atom)