Het is vakantie. Het is een zomer vol zon. En toch een zomer met zoveel narigheid als je geen vakantie hebt zoals wij hier allemaal in het luxe veilige Nederland... denk je. Totdat er een vliegtuig wordt neergeschoten en wij als veilige Nederlanders opeens helemaal middenin het wereldgeweld staan. En dan zie je opeens scherper zoveel wat helemaal niet doet denken aan vakantie. Althans zo werkt het bij mij. Het komt harder aan, als je de tijd hebt om goed naar de beelden te kijken.... en het zijn er de laatste weken zoveel...
Steeds weer die vreselijke vlakte met al die brokstukken... wat is daar toch gebeurd, waarom? Straatarme mensen met bloemen in hun handen, die er ook niet om gevraagd hebben dat er een vliegtuig in hun land neerstort.. Mannen met enorme mitrailleurs en magere doorleefde gezichten.
Al die kinderen die zoveel meemaken wat ze hun hele leven niet meer vergeten. Woedende mensen ook tja, je zult er maar wonen en hoe was het nu ook alweer begonnen? Altijd weer die rotplaatjes van piepjonge prostituees en van die vette toeristen die zo nodig iets moeten wat ze thuis niet durven of niet mogen. Walgelijk.... Moeders die huilen bij overleden kinderen of mannen. Wat een doffe ellende.
Ik weet niet hoe jullie ermee omgaan maar ik vind het bij tijden best lastig. Ik voel me bij tijden een grote egoïst als ik lekker geniet van een heerlijke maaltijd op een zonovergoten terras en daarna in mijn eigen bed of dat nu in een tent, hotel of ons eigen huis is naast mijn man kan gaan liggen met ons kind veilig in de kamer ernaast. De volgende dag uitgebreid badderen, ontbijtje met van alles erbij en je dan af gaan vragen wat je die dag weer gaat doen, of niet.
Ik wens jullie uiteraard een hele fijne vakantie maar ik hoop dat je af en toe stilstaat bij al die mensen die het zoveel minder hebben getroffen dan ons. En als je daarbij stilstaat doe dat dan ook eens als je vanuit je luie stoel en je laptopje met je financiën bezig bent. Het is een kleine moeite een bedragje te storten op het zoveelste rekeningnummer wat geopend is. Heb je niet zomaar wat beschikbaar, laat je kinderen als vakantiewerkje wat spulletjes verkopen op een vrijmarkt of op marktplaat en laat ze er wat van overmaken. Doe zelf hetzelfde. Weet zeker dat het goed voelt. Weet zeker dat het uitmaakt. Al is het maar een deken tegen de kou of wat medicijnen tegen waarschijnlijk iets wat bij ons zo simpel te genezen is maar 'daar' dodelijk kan zijn.
Heb je nog wat over neem dan een lekker glas wijn op zo'n heerlijke terras op een zwoele zomeravond. En geniet ervan. Ik doe hetzelfde. Maar ik vind het wel een rare vakantietijd momenteel. Hoop dat het snel ophoudt.... niet die vakantie ... maar wel al die andere dingen ...
